ogólną teorią względności
Encyklopedia PWN
rozchodzące się w przestrzeni zaburzenia pola grawitacyjnego wywołane niejednostajnym ruchem mas (ciał);
ros. fizyk i matematyk;
geometrie Riemanna, geometrie riemannowskie,
wielowymiarowe uogólnienia klas. geometrii różniczkowej na dwuwymiarowych powierzchniach (zapoczątkowanej przez C.F. Gaussa), właśc. teoria przestrzeni Riemanna, stworzona 1854 przez B. Riemanna.
austriacki matematyk i logik.
obiekty astronomiczne — kule gazowe o masach porównywalnych z masą Słońca, świecące przez znaczną część życia wskutek zachodzących w nich reakcji termojądrowych.
uproszczone opisy podstawowych własności Wszechświata i rządzących nim praw, pozwalające interpretować obserwacje Wszechświata i wysuwać weryfikowalne hipotezy dotyczące jego natury;
